Jednym z najbardziej tajemniczych i magicznych rejonów Skandynawii jest Laponia. Magiczna jest ona nie tylko dla maluchów, którzy ci roku oczekują na przybywającego z Laponii do ich domów świętego mikołaja. Tajemniczość Laponii rozprzestrzenia się na całe jej terytorium, tworzy je faula i flora, a dopełnieniem magii tego miejsca są mieszkający tu ludzie i klimat, w jakim przyszło im żyć. Laponia położona jest na terenie niemal 4 państw, zajmuje półwysep Kolski w Rosji, tereny Szwecji, Norwegii oraz Finlandii. Jest to dość specyficzny region, posiada on flagę swój hymn, jednak ta autonomia dotyczy tylko rdzennych mieszkańców tego regionu, Lapończyków. Dominuje tu wyżynna powierzchnia, Laponia znajduje się w okolicach Gór Skandynawskich. Znajduje się tu najwyższy szczyt Finlandii. Cywilizacja jest tutaj na bardzo niskim poziomie, jest to rejon przyjazny przyrodzie, przyroda tutaj jest dziewicza, a zwierzęta swobodnie przechadzają się po ulicach renifery i łosie. Zderzenia tych zwierząt z samochodami są tu bardzo częste, do tego stopnia, że towarzystwa do spraw ubezpieczeń nie zajmują się refundacją kosztów z tytułu odszkodowania, jeżeli zdarzy się tego typu wypadek, gdyż jest to tak częsty przypadek, że aż nieopłacalny dla ubezpieczyciela. Rovaniemi jest uważana za stolicę Laponii to właśnie w ten rejon ściągają turyści. Przede wszystkim, dlatego by ujrzeć magiczny zakątek i wizytówkę tego regionu, wioskę świętego Mikołaja, dla wytrawniejszych turystów i geografów otworem stoi strefa okołobiegunowa. Laponia to kraina baśniowa, szczególnie zimą w okresie świąt Bożego Narodzenia, klimat, jaki tu panuje jest o wiele cieplejszy od tego, który wskazują termometry na zewnątrz. Klimat nie sprzyja tu luksusowemu życiu, słońce zagląda w ten rejon tylko na klika godzin w ciągu dnia, każdy Lapończyk przemierza bezdroża skuterami lub saniami zaprzęgniętymi w psy. Podstawowym pożywieniem w tym rejonie świata jest mięso renifera gotuje się z niego rosół, robi kotlety, dla przeciętnego europejczyka są to warunki, w których nigdy nie chciałby żyć. Choć dla rdzennej ludności Laponia stanowi ojczyznę i oni doskonale przystosowali się do warunków tu panujących, zarówno tych klimatycznych jak i żywieniowych. Przeciętny Lapończyk zajmuje się hodowlą reniferów rybołówstwem. To przyroda jest ich matką żywicielką, dlatego tak bardzo dużą uwagę przywiązuje się tutaj dla poszanowania przyrody. Lapończycy mówią o sobie Sammi, nie lubią nazwy, która również w Polsce się przyjęła. Ludność te ewolucyjnie jest bardzo dobrze przystosowana do warunków tu panujących. 20 stopni poniżej zera nikogo tu nie przeraża. Niewątpliwie dla przeciętnego europejczyka, mieszkańca strefy umiarkowanej, ta szerokość geograficzna przyprawia o dreszczem jednak warto mieć na uwadze to ,że na świecie poza klimatem umiarkowanym istnieją jeszcze inne, skrajnie różnie strefy klimatyczne, w których normalnie żyją ludzie. A może warto udać się na tygodniową wyprawę do tej baśniowej krainy. Z pewnością taka zima w środku polskiego lata przyprawi nas o zawrót głowy i wprowadzi a całkowicie nieznane doznania potencjalnego gościa.